"TCK m.24/1’de yer alan “Kanun” ifadesinin şekli olarak kanun düzenlemesine işaret ettiği ve bir kanunun açıkça yetki vermediği hallerde bu hukuka uygunluk nedeninin tatbikinin mümkün olmadığı sonucuna ulaşmak gerekir. Avukatların haciz mahallinde bulunup da, borçlunun konutuna gerektiğinde zorla girebileceğine dair açık bir hüküm bulunmadığından, avukatın borçlunun konutuna girmesinin yegane koşulunun borçlunun rızası olduğunu vurgulamak gerekir. Haczi tatbik eden icra müdürü veya memuru, kanunda yazılı olanların dışında kimseyi ve dolayısıyla alacaklı vekili olan avukatı haciz mahallinde bulunduramaz, çünkü bulundurabilmesi için, konutun zilyedinin örtülü veya açık iradesi gerekir. Konutun zilyedi; rıza göstermemişse veya önce gösterip sonra bu rızasından vazgeçip alacaklı vekilinden konutunu terk etmesini istemişse, bu durumda alacaklı vekili konuta girme veya konutta kalma hakkında sahip değildir. Alacaklı vekilinin konuta girmesini engelleyen veya rızası dışında konutunda bulunduğunu ve terk etmesini isteyen borçlunun veya o yer zilyedinin bu hareketi TCK m.265 kapsamında görevi yaptırmamak için direnme kabul edilemez. Haczin yapılacağı yerin zilyedinin yetki alanı sadece konutta değil, varsa konutun bahçesini ve müştemilatını da kapsar. Borçlu veya o yer zilyedi alacaklı vekilinin konuta girmesine itiraz etmemiş, bunu kabul etmiş veya bu girişe sessiz kalmışsa, artık TCK m.26/2 kapsamında “ilgilinin rızası” adlı hukuka uygunluk sebebinin varlığından bahsedilir. O sırada avukat gerçekleşen hukuka uygunluk sebebinden dolayı yargı mensubu sayılır ve görevini ifa eden konumundadır." (https://www.yeniyaklasimlar.org/?d=10849)
Avukatın Haciz Sırasındaki Görevinin İlişkin Bulunmadığına dair Yargıtay kararı
T.C. YARGITAY
4.Ceza Dairesi
Esas: 2009/3133
Karar: 2011/3082
Karar Tarihi: 14.03.2011
TEHDİT VE HAKARET SUÇLARI - SANIKLARIN HACZİ ENGELLEMEYE YÖNELİK KATILAN AVUKATA TEHDİTLE DİRENME EYLEMLERİ - AVUKATIN HACİZ SIRASINDAKİ GÖREVİNİN YARGI FAALİYETİNE İLİŞKİN BULUNMADIĞI - FAZLA CEZA BELİRLENMESİNİN İSABETSİZLİĞİ
ÖZET: Sanıkların haczi engellemeye yönelik katılan avukata tehditle direnme eylemleri nedeniyle, alacaklı vekili olan avukatın haciz sırasındaki görevinin ilişkin bulunmadığı gözetilmeden fazla ceza belirlenmesi isabetsizdir.
(2709 S. K. m. 141) (5271 S. K. m. 34, 230) (5237 S. K. m. 61, 265)
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
1- Sanık M. A. hakkında tehdit ve hakaret suçlarından kurulan beraat hükümlerinin incelenmesinde;
Eylemlere ve yükletilen suçlara yönelik katılan Y. K.'ın temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye aykırı olarak, temyiz davasının esastan reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2- Sanıklar M. A. ve İ. A. hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde;
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a- Anayasanın 141/3, 5271 saydı CYY. nın 34, 230/1. maddeleri uyarınca, mahkeme kararlarının davanın tarafları ile herkesi inandıracak ve Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde olması, Yargıtay’ın gerekçelerde denetimi sağlaması ve disiplin işlemini yerine getirmesi için, kararın dayandığı tüm veriler ile bu veriler konusunda mahkemenin ulaştığı sonuçların, bu bağlamda iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler, kanıtların tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen kanıtların belirtilmesi, yargılama sonucunda oluşan vicdani kanıya göre, sanığın suç oluşturduğu sabit görülen eylem ve bunun nitelendirilmesine ilişkin değerlendirmelerin açıkça gerekçeye yansıtılması gerektiği, buna göre sanıkların hangi söz ve eylemlerle, nerede hakaret ve tehdit suçlarını işledikleri, hakaret suçlarında aleniyet unsurunun ne şekilde oluştuğu, sanıkların tehdit eylemlerinin olayın gelişimine, eylemler arasındaki zaman aralığına göre ne şekilde fikir ve irade birliği içinde gerçekleştirildiği kanıtlara dayalı olarak gösterilmeden, yetersiz gerekçe karar verilmesi,
b- Sanıkların haczi engellemeye yönelik katılan avukata tehditle direnme eylemleri nedeniyle, alacaklı vekili olan avukatın haciz sırasındaki görevinin ilişkin bulunmadığı gözetilmeden, TCY. nın 265/2 madde ve fıkrası uygulanarak fazla ceza belirlenmesi,
c- TCY. nın 61. maddesindeki ölçütler ve aynı yasanın 3. maddesindeki çerçevesinde somut olay açıkça irdelenerek temel cezaların saptanılması gerektiği gözetilmeden, yalnızca soyut yasal ifadeler tekrar edilerek temel cezaların alt sınırlardan uzaklaşılarak belirlenmesi ve seçenek yaptırım olarak adli para cezası öngörülen suçlarda hapis cezalarının tercih edilmesi,
d- Sanıklara yaralama suçundan hükmolunan cezadan teşebbüs nedeniyle TCY. nın 35/2. maddesi ile indirim yapılırken gerekçe gösterilmeden üst sınırın altında indirim oranı uygulanması,Sonuç: Yasaya aykırı ve sanıklar M. A., İ. A. müdafii ve katılan Y. K.'ın temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden hükümlerin BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 14.03.2011 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
Social Plugin